Projektowanie zbrojenia podłużnego w płytach
Projektowanie zbrojenia przeprowadzane jest dla obciążeń wywołanych momentem zginającym MEd. Program wyznacza wymagane powierzchnie przekroju zbrojenia na rozciąganie i ściskanie (jeśli zachodzi potrzeba). Przy wymiarowaniu program uwzględnia również warunki minimalnego i maksymalnego stopnia zbrojenia dla danego przekroju. W pierwszej kolejności program wyznacza położenie osi obojętnej (Art. 3.1.7, Art. 6.1):
Jeżeli położenie osi obojętnej jest poniżej wartości dopuszczalnej (x < xmax), program wyznacza przekrój zbrojenia na rozciąganie (Ast) ze wzoru:
Jeżeli położenie osi obojętnej jest powyżej wartości dopuszczalnej (x>xmax), program wyznacza zarówno przekrój zbrojenia na ściskanie (Asc) jak i zbrojenia na rozciąganie (Ast), korzystając z poniższego wzoru:
Położenie graniczne osi obojętnej uzyskujemy z (Art. 5.6.3(2)):
| Dla betonu C40/45 i poniżej |
| Dla betonu C45/50 i powyżej |
Wyznaczony stopień zbrojenia sprawdzany jest przy zastosowaniu następujących wzorów (Art. 9.3.1.1):
Standardowe wartości współczynników ρmin, ρmax są wbudowane w programie - wartości te mogą być również definiowane przez użytkownika w zależności od wybranego Załącznika krajowego.
Jeśli maksymalny stopień zbrojenia całkowitego ρmax zostanie przekroczony, program informuje użytkownika, że dla danego przekroju nie można zaprojektować zbrojenia podłużnego.